Welatparêzî û Netewe

Hesen Newaf

Em di demekî de ne ku wateya welat û neteweyî bi zelalî derketiye holê û her kes wateya wê dizane, lê mixabin ew tişta ku ji aliyê berjewendiyên xwe yên şexsî ji wan re hatiye ferzkirin paşguh dikin û mijûl dibin. Welatparêzî û aîdiyeta netewî şoreşê li ser me ferz dike, çi şoreşeke siyasî, çi leşkerî, çi civakî be, û şoreş ji aliyê madî, manewî û bi her awayî fedakariyê dixwaze.

Encamên ku dibin sedema qeyrana welatparêzî û aîdiyeta neteweyî, bi gihandina têgîna welatîbûnê ve girêdayî ye, bi parastina welat û hewldana ji bo pêşdebirina wê ji vê yekê re û ji encamên vê rewşê re amade ne û ya herî bi qîmet jî serkeftina şoreşê û parastina destkeftiyan e û ev yek ji bo gelên Bakur û Rojhilatê Sûriyê bi hemû pêkhateyên wê re derbas dibe.

Berevajî girûp û partiyên din, bi taybetî grûpa di bin navê Encûmena Niştimanî ya Kurd (ENKS) de, ew amade ne ji bo fedakariyeke wiha, û xwe bi siloganên ku ji naveroka wan vala ne, xwe wek welatparêziyê nîşan didin. Li hemberî şoreşa Bakur û Rojhilatê Sûriyê weke dijber tevdigerin û helwesteke dijminane nîşan didin, ev yek jî bi hevkariya koalîsyona ne-neteweyî ya Sûriyê re, ji bo têkbirin û têkbirina şoreşa me, îsbat dike.

Azadî û rûmet, ev şoreşa ku 13 hezar şehîd û 25 hezar birîndar dane û Sûriyeya paşerojê nikare bibe xwedî îstiqrar û ewlekarî, eger çareserî û çareseriyeke siyasî nebe, û rêya çareseriyê jî li ser esasê felsefeya Rêber Abdullah Ocalan û îdeolojiya gerîla bingeh e û bê qurbanî ti şoreş bi ser nakeve. Li cîhanê mînakên Vîetnam, Kuba, Cezayîr û hwd gelek in.

Di encamnameyê de ji bo şoreş bi ser bikeve divê. Îrade, bawerî û îqna li doza gelê bindest ku di dîrokê de rastî neheqiyê hatiye, ji ber vê yekê xwerêveberiyê li ser bingeha mafê çarenûsî yê neteweyan ku di qanûn û peymanên navneteweyî de hatiye diyarkirin, xwest projeyek pêşerojê pêş bixe. Ji bo Sûriyê û çareserkirina hemû pirsgirêkên girêdayî wê, da ku Sûriye bibe Sûriyeke demokratîk, piralî û ne navendî.